Wist je dat je om een echte Michelangelo te bewonderen, niet naar Firenze of Rome hoeft? Je hoeft er zelfs het land niet voor uit. Het marmeren beeld, ‘Madonna met kind’, uit 1505 van de Italiaanse meester vind je gewoon in Brugge. Dit verfijnde beeld was oorspronkelijk bedoeld voor het Piccolomini-altaar in de kathedraal van Siena (Italië), maar de in Italië gevestigde Brugse handelaarsfamilie Moucron kocht het van de beeldhouwer en liet het naar Brugge verschepen.

In het hoogkoor van de kerk zie je verder niet alleen het imposante Passiedrieluik van de hofschilder van Margaretha van Oostenrijk, Bernard van Orley, maar ook de 15e en 16e-eeuwse praalgraven van Karel de Stoute en zijn tragisch verongelukte dochter Maria van Bourgondië. Die brengen een tijd in herinnering waarin Brugge een spil was in het machtige Bourgondische rijk. Enkele beschilderde 13e-eeuwse grafkelders brengen je zelfs verder terug, en confronteren je met de universaliteit van dood en vergankelijkheid.

De kerk is een schoolvoorbeeld van baksteengotiek, maar is tegelijk uitzonderlijk door de eeuwenoude verbinding met het Gruuthusepaleis via de bidkapel in het hoogkoor. De torenspits van deze kerk bepaalt, samen met het Belfort en de Sint-Salvatorskathedraal, de skyline van Brugge. Met zijn 115,5 meter is dit de op één na hoogste bakstenen toren ter wereld. Het kerkinterieur schittert, na verschillende restauratierondes, in alle pracht en praal.

Wie de Onze-Lieve-Vrouwekerk wil bezoeken, kan er steeds gratis terecht. Wie ook het museale gedeelte met de ‘Madonna met Kind’ van Michelangelo en de praalgraven wil bezoeken, koopt eerst een ticket in het Museumpaviljoen.